Bart is er niet meer

Bart is er niet meer. Althans niet in de luidruchtige fysieke vorm die we zo van hem waardeerden. Zijn verhalen over digitale tweelingen zullen nog lang op The Factory Files en andere krochten van het internet rondspoken.

Dat is een schrale troost. Want hoewel zijn schrijfsels met puntige industriële automatiseringspraat prima te pruimen waren, blijft dit een schril contrast met de fysieke mens Bart Driessen. Onuitputtelijk wist hij met een vanzelfsprekende bravoure zijn aanwezigheid vorm te geven,  waarbij hij zonder schroom elke millimeter ruimte innam die hem gegund werd. Bart had dan ook veel te vertellen. Alleen schrijven? Daarvoor was zijn beschouwende woordenstroom te groots.

Mijn eerste ontmoeting met Bart herinner ik me nog heel goed. Ik was als nieuw hoofdredacteur redelijk gepokt en gemazeld in de techniek. Maar wat betreft invoering in Neerlandsch technisch Journaille was ik vooral nat achter de oren. Oren die bijna net zo hard klapperden als dat mijn ogen knipperden toen een witharige verschijning met Sjef van Oekel montuur en lange regenjas met grote passen luidkeels op me af stormde. “Heeey…. Jou kennen we nog niet! Maar ik kan wel mooie verhalen voor je maken!”

Zo geschiedde. Ook ik kreeg het voorrecht Bart’s Profibus brouwsels af te mogen nemen en we leerden elkaar steeds beter kennen en waarderen. Toen ik enkele jaren later net als Bart de sprong richting zelfstandige operatie waagde, was het hem vragen om samen met nog twee gelijkgestemden The Text Factory op te richten eigenlijk een vanzelfsprekendheid. Vanaf dat moment waren we dagelijks op pad. We bezochten fabrieken en evenementen en stonden op beurzen. We smeedden plannen en timmerden aan wegen. Ook gingen we geregeld op persreis. Nou ja, persreis…in gezelschap van Bart mocht je dat best een schoolreisje waar je wél mocht drinken noemen. Beroemd zijn zijn Heino-impressies en liederen over Tiefgarages. Berucht zijn de vaartochten door de Amsterdamse grachten.

We realiseren het ons misschien nog niet helemaal, maar er is ons een legende ontvallen. We zullen hem missen. En nog vele glazen op hem heffen om de levendige herinneringen nog een keer te mogen vieren.